Οι αλλοιώσεις αυτές ονομάζονται κανονικά muscae volitantes (ιπτάμενες μύγες στα λατινικά).
Δεν πρόκειται για ξένα σώματα, μικροοργανισμούς ή σωματίδια που έχουν μπει στο μάτι, αλλά για ένα είδος «οφθαλμαπάτης».
Τα μυγάκια είναι σκιές μικροσκοπικών σωματιδίων που βρίσκονται εντός του οφθαλμού, όπως ερυθρά αιμοσφαίρια, μάζες πρωτεϊνών ή μικρά τμήματα ιστού.
Έχουμε την αντίληψη ότι τα στίγματα κινούνται όταν μεταθέτουμε το βλέμμα μας επειδή τα σωματίδια βρίσκονται στο υαλοειδές σώμα, το υγρό που γεμίζει το εσωτερικό του ματιού.
Όσο πιο κοντά βρίσκεται το σωματίδιο στον αμφιβληστροειδή, τόσο πιο έντονα γίνεται αντιληπτό. Τα μυγάκια είναι επίσης πιο έντονα όταν κοιτάζουμε μια φωτεινή επιφάνεια με ενιαίο χρώμα, όπως τον ανέφελο ουρανό.
Όταν το φως φτάνει στο μάτι, το σωματίδιο επισκιάζει ένα μικρό τμήμα του αμφιβληστροειδούς, του ευαίσθητου στο φως ιστού που βρίσκεται στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού, κι έτσι το οπτικό πεδίο μοιάζει να αλλοιώνεται σε συγκεκριμένα σημεία.
Δεν πρόκειται για ξένα σώματα, μικροοργανισμούς ή σωματίδια που έχουν μπει στο μάτι, αλλά για ένα είδος «οφθαλμαπάτης».
Τα μυγάκια είναι σκιές μικροσκοπικών σωματιδίων που βρίσκονται εντός του οφθαλμού, όπως ερυθρά αιμοσφαίρια, μάζες πρωτεϊνών ή μικρά τμήματα ιστού.
Έχουμε την αντίληψη ότι τα στίγματα κινούνται όταν μεταθέτουμε το βλέμμα μας επειδή τα σωματίδια βρίσκονται στο υαλοειδές σώμα, το υγρό που γεμίζει το εσωτερικό του ματιού.
Όσο πιο κοντά βρίσκεται το σωματίδιο στον αμφιβληστροειδή, τόσο πιο έντονα γίνεται αντιληπτό. Τα μυγάκια είναι επίσης πιο έντονα όταν κοιτάζουμε μια φωτεινή επιφάνεια με ενιαίο χρώμα, όπως τον ανέφελο ουρανό.
Όταν το φως φτάνει στο μάτι, το σωματίδιο επισκιάζει ένα μικρό τμήμα του αμφιβληστροειδούς, του ευαίσθητου στο φως ιστού που βρίσκεται στο οπίσθιο τμήμα του οφθαλμού, κι έτσι το οπτικό πεδίο μοιάζει να αλλοιώνεται σε συγκεκριμένα σημεία.
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
