Οι αρχαίοι Αθηναίοι , όπως γενικά όλοι οι αρχαίοι Έλληνες αγαπούσαν πολύ το κρασί και το καλό φαγητό. Και αν η αριστοκρατία διασκέδαζε στα συμπόσια τρώγοντας και κυρίως πίνοντας, το αντίστοιχο για τους απλούς ανθρώπους ήταν οι ταβέρνες και τα καπηλειά, στα οποία ήταν ελεύθερη η είσοδος για όλους. Κρασί, φαγητό, ενίοτε και τυχερά παιχνίδια, ήταν οι παροχές αυτών των χώρων. Ο κάπελας μπορούσε να πουλάει στους πελάτες του πέρα από το κρασί, το ξύδι και πυρσούς όπως λένε οι αρχαίες πηγές, με τους οποίους φώτιζαν το δρόμο για το σπίτι τους τη νύχτα. Μια τέτοια ταβέρνα εντοπίστηκε στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας από τον Αμερικανό αρχαιολόγο Τ. Λέσλι Σιρ Τζούνιορ κατά τις ανασκαφές της Αμερικανικής Αρχαιολογικής σχολής.
Την απόδειξη για την ύπαρξη της ταβέρνας, που ήταν ένα απλό κτίσμα σε μια σειρά καταστημάτων της Αγοράς, κάτω από την Ακρόπολη, την έδωσε ακριβώς η ύπαρξη μεγάλου αριθμού αγγείων για την πόση οίνου, αλλά και κατάλοιπα τροφίμων.
Τα ευρήματα της ταβέρνας δίνουν πλήθος πληροφοριών για ότι έπιναν και έτρωγαν οι άνθρωποι μεταξύ του 400 και 380 π.Χ., στην Αθήνα. Πηγή όλων των πληροφοριών είναι ένα πηγάδι, βάθους περίπου 18 μέτρων, που όταν σταμάτησαν να τραβούν νερό, το χρησιμοποιούσαν ως χωματερή, ρίχνοντας μέσα ότι τους ήταν άχρηστο. Εκατοντάδες αντικείμενα, τα οποία αφού είχαν χρησιμοποιηθεί, απορρίφθηκαν από τους χρήστες των "καπηλείων της γειτονιάς", η ύπαρξη των οποίων επιβεβαιώνεται από τους δικανικούς λόγους και τις κωμωδίες. Το μεγαλύτερο μέρος των ευρημάτων του πηγαδιού αποτελείται από μελαμβαφείς κύλικες και οινοχόες, πράγμα που υποδηλώνει ότι τα αγγεία πετάχτηκαν στο πηγάδι από τη γειτονική ταβέρνα, αλλά και τμήματα από 350 μεγάλους χονδροειδείς αμφορείς, οι οποίοι χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα για τη μεταφορά κρασιού.
Ένα μεγάλο μέρος της κεραμεικής είναι προφανώς κατάλοιπα της λειτουργίας μιας κουζίνας που ήταν απαραίτητα για τη μαγειρική της κλασσικής εποχής (5ο, 4ο, 3ο αι. π.Χ.). Είναι η λοπάς ή κατσαρόλα με καπάκι, χύτρες με μία ή δύο λαβές, η εσχάρα όπου έψηναν κρέατα ή τα ψάρια, τα γουδιά για χρήση παρόμοια με τη δική μας, λεκάνες, χωνιά, κανάτες διαφόρων ειδών. Άλλα σκεύη του αθηναϊκού τραπεζιού βρέθηκαν επίσης σε ποσότητα : πιάτα, μικρά μπολ , αλατιέρες, και ασκοί. Όλα αυτά υποδεικνύουν μαγειρική σε μεγάλη κλίμακα, δηλαδή ένα μέρος του κτιρίου λειτουργούσε ως πλούσια ταβέρνα.
Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι στο ανώτερο στρώμα το πηγαδιού βρέθηκαν υπολείμματα από ποικίλα οστά ζώων, όπως βοοειδή, χοίρους, πρόβατα και κατσίκες. Από την εύρεση όμως και μεγάλης ποσότητας από ψαροκόκαλα, οστρακοειδή (στρείδια, μύδια, αχιβάδες) και οστά από μεγάλα ψάρια, φαίνεται ότι λειτουργούσε και ως γευσσως σε συνεργασία με την ταβέρνα , υπήρχε ένα καπηλειό , το οποίο πετούσε τους άδειους αμφορείς στική σύγχρονη ψαροταβέρνα.
Δίπλα και ίτο πηγάδι. Από τον τύπο των αμφορέων μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο ιδιοκτήτης κάπελας είχε ένα καλό κελάρι , που ειδικευόταν σε εισαγόμενα κρασιά από τη Χίο, την Κόρινθο, τη Σάμο, τη Λέσβο, όπως και σε τοπικό αττικό οίνο.
andronianoi