Πηνελόπη Αναστασοπούλου: "Όταν αγαπάω τα δίνω όλα"

Η εξομολόγησή της στο Downtowm

Από τη σχολή του Κουν, στα τηλεοπτικά παγοδρόμια, η Πηνελόπη «τσουλάει» τη ζωή της όπως εκείνη θέλει αφήνοντας με τις επιλογές και τις εκρηκτικές εμφανίσεις της χαρακιές στις λείες, βαρετές επιφάνειες πορείας που προτιμούν οι περισσότεροι συνάδελφοί της, με τον ίδιο τρόπο που η εμφάνισή της χαράζει τις επιθυμίες μας. Κι ας αφήνει αναπάντητο το ερώτημα αν τελικά είναι δαίμονας ή άγγελος.

Η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου είναι πως είσαι:
Α. Δομημένη και με πρόγραμμα;
Β. Χωρίς δόμηση και πρόγραμμα;

Το Α. Μ’ αρέσει πάρα πολύ ο προγραμματισμός. Μ’ αρέσει σαν διαδικασία. Μεχαλαρώνει να κρατάω μία ώρα συνήθως το βράδυ αργά και να την αφιερώνω στο να κάνω λίστες! Με αναγκαίες υποχρεώσεις, όνειρα, στόχους. Με βοηθάει πολύ αυτό. Μπαίνω στη διαδικασία να κάνω πράξη όλα αυτά που θέλω και θέλω να κάνω πολλά, όσο πιο πολλά μπορώ!

Αν έπρεπε να ξανακάνεις κάτι αύριο, θα προτιμούσες:
Α. Να άρχιζες ξανά τις σπουδές σου στο Θέατρο Τέχνης;
Β. Να κάνεις και πάλι μια ερωτική φωτογράφηση;

Το Α. Θα ’θελα πολύ να ξαναζήσω τα χρόνια μου στο Θέατρο Τέχνης. Πήρα μαθήματα ζωής και είχα την ευκαιρία να είμαι απ’ τους τυχερούς που μαθήτευσαν και δούλεψαν με ανθρώπους σαν τον Λαζάνη και τον Κουγιουμτζή. Δεν ήταν εύκολα χρόνια. Μ’ έμαθαν όμως να δουλεύω πολύ, να έχω υπομονή και να εκτιμώ. Δούλεψα σε όλα τα πόστα που μπορεί κανείς ναφανταστεί στο θέατρο. Τα πρωινά έπαιζα στη Φρυνίχου, μετά έκανα πρόβες για την καλοκαιρινή παράσταση στην Επίδαυρο, πήγαινα στη σχολή και μετά πουλούσα προγράμματα, έκανα ταξιθεσία και φροντιστήριο στην παράσταση στο Υπόγειο, έκλεινα το θέατρο και πήγαινα σπίτι για να διαβάσω. Κοιμόμουν τρεις-τέσσερις ώρες. Και το λάτρευα.

Το να σε προσεγγίσει κάποιος είναι:
Α. Εύκολη υπόθεση;
Β. Όχι και τόσο εύκολη;

Το Α. Είμαι πολύ κοινωνική. Θα καθίσω να μιλήσω με όποιον με πλησιάζει. Αγαπώ τους ανθρώπους και νιώθω ευγνωμοσύνη όταν με πλησιάζουν για να μου μιλήσουν για κάτι που είδαν και τους έμεινε από μένα μέσα απ’ τη δουλειά μου. Είναι η πληρωμή μου.

Θεωρείς το Dancing on Ice ισάξιο κομμάτι του βιογραφικού σου με άλλα πράγματα που έχεις κάνει;
Α. Ναι, είναι πολύ σημαντικό.
Β. Όχι, αλλά είχε πολλή πλάκα.

Το Α. Το DOI έγινε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου. Αν κάποιος το δει με μια πιο ουσιαστική ματιά, θα καταλάβει ότι δίνει ένα υπέροχο παράδειγμα προς μίμηση για όλους. Ποιος θα μας έλεγε πριν από τρεις μήνες ότι θα ξεπερνούσαμε τους φόβους μας και θα καταφέρναμε να χορεύουμε πάνω στον πάγο και να κάνουμε τόσο ριψοκίνδυνα πράγματα; Ο καθένας μας μπορεί να καταφέρει οποιονδήποτε στόχο, αν το θέλει πολύ, το αγαπήσει και δουλέψει πολύ γι’ αυτό. Είμαι περήφανη για όλους όσοι δουλεύουν γι’ αυτό το πρόγραμμα.

Διάβασε περισσότερα στο Downtown που κυκλοφορεί.

Αν σας άρεσε κάντε Like: