του Αλέξανδρου Γιατζίδη, διευθυντή σύνταξης, medlabnews.gr
Έχουν περάσει έξι χρόνια από την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα.
Να θυμηθούμε τα γεγονότα
Στις 11 Μαρτίου 2011 στις 14:46':3'' ένας ισχυρός σεισμός 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ χτυπά ανατολικά του Σεντάι, στο Νησί Χονσού. Η διάρκειά του σπάει τα ρεκόρ, κρατώντας 5 εφιαλτικά λεπτά.
Σύμφωνα με το Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης των ΗΠΑ, το επίκεντρο βρισκόταν σε βάθος 24,4 χμ. (15,2 μίλια).
Λίγη ώρα αργότερα ο σεισμός επιφέρει ένα τεράστιο τσουνάμι που έφτασε έως και τα 10 μέτρα δεν άφησε τίποτα όρθιο στο πέρασμά του.
Οι εικόνες μοιάζουν τόσο απόκοσμες, σαν να έχουν βγει από ταινία για το τέλος του κόσμου.
Αεροπλάνα στο νερό, καράβια στη στεριά, ισοπεδωμένα σπίτια, αυτοκίνητα το ένα πάνω στο άλλο και ο κόσμος μουδιασμένος, χωρίς να μπορεί να πιστέψει τι έχει συμβεί.
Κατά τη διάρκεια του σεισμού καταγράφηκε μετατόπιση του βυθού της θάλασσας, κοντά στο επίκεντρο, κατά 24 μέτρα (79 πόδια), 4 φορές μεγαλύτερη από την προηγούμενη παρόμοια μέτρηση στην Ιαπωνία. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη μετατόπιση μέχρι σήμερα, αλλά πιθανότατα όχι και η μεγαλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ, καθώς υπολογίζεται πως ο σεισμός της Σουμάτρας το 2004 θα μπορούσε να έχει μετατοπίσει τον βυθό κατά 30 μέτρα.
Ο απολογισμός των θυμάτων τραγικός: ο πιο πρόσφατος κάνει λόγο για 15.365 νεκρούς, 5.363 τραυματίες και 8.206 αγνοούμενους.
Ο σεισμός και το τσουνάμι έθεσαν εκτός λειτουργίας τα συστήματα ψύξης του εργοστασίου, με αποτέλεσμα τρεις αντιδραστήρες να υποστούν τήξη του πυρήνα.
Η περιοχή κηρύχθηκε σε κατάσταση ανάγκης και διατάχθηκε η εκκένωση των κατοικιών σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων καθώς τα επίπεδα ραδιενέργειας που κατέγραψαν οι μετρήσεις ήταν πολύ πιο πάνω από τα επιτρεπτά όρια.
Μια περιοχή, όπου ζούσαν 80.000 άνθρωποι, έχει βρεθεί με μόνους κατοίκους λίγους πυρηνικούς επιστήμονες, που αγωνίζονται να εξαλείψουν τη μόλυνση από τη ραδιενέργεια.
Έκτοτε η Tepco διοχετεύει συνεχώς νερό για να διατηρεί χαμηλή τη θερμοκρασία των λιωμένων πυρηνικών καυσίμων. Το νερό αυτό, μολυσμένο με υψηλές συγκεντρώσεις ραδιοϊσοτόπων, διαρρέει από ρωγμές και καταλήγει στο έδαφος, όπου αναμειγνύεται με νερό που υπάρχει στον υδροφόρο ορίζοντα.
Έξι χρόνια μετά, η κατάσταση παραμένει δραματική, με τους αρμοδίους να εξακολουθούν να αγνοούν τι συμβαίνει στους λιωμένους πυρήνες των αντιδραστήρων, οι οποίοι συνεχίζουν να εκλύουν μεγάλα ποσά ραδιενέργειας στα υπόγεια ύδατα και στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το ραδιενεργό νερό, αποθηκεύεται σε βιομηχανικές δεξαμενές, που φτάνει πλέον τους 760.000 τόνους και αποτελεί μείζον πρόβλημα στις προσπάθειες διαχείρισης της κατάστασης.
 |
| Οι δεξαμενές με το ραδιενεργό νερό |
H διαχειρίστρια εταιρεία εκτιμά ότι θα χρειαστεί ακόμα τρία χρόνια για να τελειώσει τη δουλειά. Η Τepco περιγράφει τον όγκο του νερού που έχει ήδη συγκεντρωθεί ως «πέρα από κάθε φαντασία». Πιστεύεται δε ότι θα μπορέσουν στα επόμενα τέσσερα χρόνια να απομακρύνουν τα ραδιενεργά στοιχεία από αυτό το νερό.
Η Συνέχεια του άρθρου εδώ : medlabgr
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
