Μέσα από ερείπια και συντρίμμια τα παιδιά έρχονται από διάφορα σημεία της πόλης στο αυτοσχέδιο σχολείο τους για να κάνουν τα μαθήματά τους.
Είναι η τρίτη φορά που αλλάζει τοποθεσία το σχολείο τους λόγω των βομβαρδισμών. Αρχικά, το 2012, λειτουργούσε στο υπόγειο ενός εργαστηρίου. Ύστερα από ένα χρόνο, έκλεισε λόγω της διαμάχης μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και των ανταρτών, και μεταφέρθηκε σε άλλη περιοχή για δύο χρόνια όπου και καταστράφηκε μετά από βομβαρδισμό.
Πλέον, στεγάζεται στον πρώτο όροφο ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που κάνουν μάθημα και στο ύπαιθρο, όταν έχει καλό καιρό.
“Ακούμε τα όπλα και τους βομβαρδισμούς από μακριά”, λέει η δασκάλα τους και συνεχίζει: "Τα παιδιά έχουν καλή διάθεση και θέλουν να έρχονται στο σχολείο. Ακόμα κι όταν οι αεροπορικές επιδρομές συνεχίζονταν και είπαμε στους γονείς να μην στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, εκείνα αρνήθηκαν να παραμείνουν στο σπίτι και ήρθαν για μάθημα”.
Στο Χαλέπι λειτουργούν περίπου 150 αυτοσχέδια σχολεία και με τη βοήθεια ΜΚΟ καταφέρνουν να εφοδιάζονται με γραφική ύλη, ρούχα, θέρμανση ακόμα και χρήματα για την κάλυψη άλλων αναγκών.
Είναι πραγματικά συγκινητικό ότι πολλά παιδιά παρά την απίστευτα σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν, επιλέγουν να αποκτήσουν, όπως μπορούν, την καθημερινότητα που είχαν πριν τον πόλεμο. «Θα θέλαμε να φυτέψουμε δέντρα και λουλούδια στους δρόμους των ερειπίων, για να μην υπάρχει μόνο αυτή η καταστροφή», ανέφερε ένας μικρός μαθητής που βιώνει όπως και όλα τα παιδιά της περιοχής τις επιπτώσεις του σκληρού πολέμου.
Είναι η τρίτη φορά που αλλάζει τοποθεσία το σχολείο τους λόγω των βομβαρδισμών. Αρχικά, το 2012, λειτουργούσε στο υπόγειο ενός εργαστηρίου. Ύστερα από ένα χρόνο, έκλεισε λόγω της διαμάχης μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και των ανταρτών, και μεταφέρθηκε σε άλλη περιοχή για δύο χρόνια όπου και καταστράφηκε μετά από βομβαρδισμό.
Πλέον, στεγάζεται στον πρώτο όροφο ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που κάνουν μάθημα και στο ύπαιθρο, όταν έχει καλό καιρό.
“Ακούμε τα όπλα και τους βομβαρδισμούς από μακριά”, λέει η δασκάλα τους και συνεχίζει: "Τα παιδιά έχουν καλή διάθεση και θέλουν να έρχονται στο σχολείο. Ακόμα κι όταν οι αεροπορικές επιδρομές συνεχίζονταν και είπαμε στους γονείς να μην στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, εκείνα αρνήθηκαν να παραμείνουν στο σπίτι και ήρθαν για μάθημα”.
Στο Χαλέπι λειτουργούν περίπου 150 αυτοσχέδια σχολεία και με τη βοήθεια ΜΚΟ καταφέρνουν να εφοδιάζονται με γραφική ύλη, ρούχα, θέρμανση ακόμα και χρήματα για την κάλυψη άλλων αναγκών.
Είναι πραγματικά συγκινητικό ότι πολλά παιδιά παρά την απίστευτα σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν, επιλέγουν να αποκτήσουν, όπως μπορούν, την καθημερινότητα που είχαν πριν τον πόλεμο. «Θα θέλαμε να φυτέψουμε δέντρα και λουλούδια στους δρόμους των ερειπίων, για να μην υπάρχει μόνο αυτή η καταστροφή», ανέφερε ένας μικρός μαθητής που βιώνει όπως και όλα τα παιδιά της περιοχής τις επιπτώσεις του σκληρού πολέμου.
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
