Αφιερωμένο στον Σαρλ Περώ είναι το σημερινό Doodle της Google, τον συγγραφέα και λαογράφο που αποφάσισε να καταγράψει τα παραμύθια της εποχής του, που θα γίνονταν κλασικά και θα ενέπνεαν όλες τις μελλοντικές γενιές ευρωπαίων παραμυθάδων, από τους αδελφούς Γκριμ μέχρι και τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Ο Σαρλ Περώ (Charles Perrault) γεννήθηκε στις 12 Γενάρη του 1628 στο Παρίσι, σε μια μεγαλοαστική οικογένεια που τον στέλνει να φοιτήσει (αυτόν και τους τρεις αδελφούς του) στα καλύτερα σχολειά. Η οικογένεια του είχε επτά παιδιά.Ο Charles σπουδάζει νομικά και, μαζί με τον αδελφό του Pierre, υπηρετεί στο γραφείο του Colbert, ως σύμβουλος (ναι, υπήρχαν από πάντα αυτοί) καλλιτεχνικών και λογοτεχνικών θεμάτων του «Βασιλιά Ήλιου», Λουδοβίκου 14ου.
Σε ηλικία 43 ετών γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Έχει ήδη παντρευτεί και έχει αποκτήσει τέσσερις γιους. Ξεκινά και πρωταγωνιστεί στην περίφημη διαμάχη μεταξύ Anciens (Αρχαίων) και Modernes (Συγχρόνων) Συγγραφέων. Από την Αναγέννηση και μετά, η λογοτεχνική αντίληψη είχε ως κυρίαρχη την άποψη πως οι Αρχαίοι Συγγραφείς (Έλληνες και Λατίνοι) ήταν ανυπέρβλητοι. Έτσι ακμάζει το λογοτεχνικό στυλ που μιμείται τη γραφή των ανωτέρω. Ο Perrault με ένα (μετριότατο είναι η αλήθεια) ποίημά του, που διαβάζει στους Ακαδημαϊκούς, στο οποίο συγκρίνει τον αιώνα της βασιλείας των Λουδοβίκων με αυτόν των Καισάρων της Ρώμης, πυροδοτεί τη διαμάχη. Δημιουργούνται δύο μέτωπα, των υποστηρικτών των κλασσικών έργων, με εκπροσώπους τους La Fontaine και Boileau, και εκείνο των συγχρόνων συγγραφέων, του οποίου ηγείται ο Perrault.
Το 1669 Perrault είπε στον Louis XIV φτιάχνοντας... το λαβύρινθο των Βερσαλλιών στους κήπους του παλατιού να περιλάβει μέσα στα γλυπτά και τριάντα εννέα σιντριβάνια το καθένα μάλιστα να αντιπροσωπεύει έναν από τους μύθους του Αισώπου. Το έργο πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1672 και 1677 . Πίδακες νερού αναβλύζουν από τα ζώα στόματα που σχεδιάστηκαν για να δώσουν την εντύπωση του λόγου μεταξύ των πλασμάτων.
Στα 1672 παντρεύεται την Marie Guichon , ηλικίας 19ετών η οποία πεθαίνει το 1678.
Ο Σαρλ Περώ είναι όμως περισσότερο γνωστός σ’ όλο τον κόσμο από τη συλλογή παραμυθιών για παιδιά, που περιλαμβάνονται στις «Ιστορίες της μαμάς μου της χήνας» (Contes de ma mere l’ oye, 1697), που τα έγραψε για τη διασκέδαση των παιδιών του και που έφεραν στη λογοτεχνία τη μόδα των «παραμυθιών» (contes de fees). Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται «Η Κοκκινοσκουφίτσα», «Η Σταχτοπούτα», «Ο Παπουτσωμένος Γάτος», «Η Ωραία Κοιμωμένη», «Ο Κυανοπώγων», «Ο Κοντορεβιθούλης» κ. ά.
Ο παπουτσωμένος γάτος είναι λαϊκό παραμύθι το οποίο είναι γνωστό ως ένα από τα οκτώ παραμύθια της συλλογής «Ιστορίες και παραμύθια μιας προηγούμενης εποχής- Histoires ou contes du temps passé» του Σαρλ Περώ (Charles Perrault) που εκδόθηκε το 1697. Επίσης περιλαμβανόταν στην πρώτη έκδοση της συλλογής παραμυθιών «Παιδικά και Οικιακά Παραμύθια- Kinder- und Haus-Märchen» των αδελφών Grimm του 1812. Ωστόσο ήδη στην δεύτερη έκδοση της συλλογής το 1819 είχε αφαιρεθεί. Οι ρίζες του παραμυθιού είναι ωστόσο παλαιότερες και πιθανότατα να προέρχεται από την Ιταλία. Η παλαιότερη γνωστή εκδοχή είναι καταγεγραμμένη από τον Giovanni Francisco Straparola ως μία από τις συνολικά 75 ιστορίες της συλλογής του «Οι διασκεδαστικές νύχτες- Le piacevoli notti».
Η Ωραία Κοιμωμένη ή Η Ωραία του κοιμώμενου δάσους (La Βelle au bois dormant) είναι ένα από τα παραμύθια του διάσημου συγγραφέα παραμυθιών Σαρλ Περό, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του Τα Παραμύθια της Μητέρας Χήνας, το 1697.
Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι χαρακτήρας του ομώνυμου παραμυθιού, στο οποίο ένα κοριτσάκι έρχεται αντιμέτωπο με τον κακό λύκο.
Η πιο γνωστή έκδοση του παραμυθιού σήμερα είναι αυτή που γράφτηκε από τους Αδελφούς Γκριμ, ανάμεσα στα άλλα παραμύθια που κατέγραψαν μεταξύ των ετών 1812 - 1857, ενώ προγενέστερα το παραμύθι είχε καταγραφεί από τον Σαρλ Περώ (Charles Perrault) το 1697.
Η Σταχτοπούτα είναι ένα κλασικό παραμύθι που αφηγείται τις περιπέτειες μιας κοπέλας, που την κακομεταχειρίζονται η κακιά μητριά της και οι αδερφές της. Συγγραφέας της Σταχτοπούτας θεωρείται ο Σαρλ Περώ, ωστόσο υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία παρόμοιων ιστοριών σε κινεζικά χειρόγραφα που χρονολογούνται από το 850 μ.Χ., και μια έκδοση του μύθου από την αρχαία Αίγυπτο.
Πέθανε στο Παρίσι στις 16 Μαΐου του 1703.
Ο Σαρλ Περώ (Charles Perrault) γεννήθηκε στις 12 Γενάρη του 1628 στο Παρίσι, σε μια μεγαλοαστική οικογένεια που τον στέλνει να φοιτήσει (αυτόν και τους τρεις αδελφούς του) στα καλύτερα σχολειά. Η οικογένεια του είχε επτά παιδιά.Ο Charles σπουδάζει νομικά και, μαζί με τον αδελφό του Pierre, υπηρετεί στο γραφείο του Colbert, ως σύμβουλος (ναι, υπήρχαν από πάντα αυτοί) καλλιτεχνικών και λογοτεχνικών θεμάτων του «Βασιλιά Ήλιου», Λουδοβίκου 14ου.
Σε ηλικία 43 ετών γίνεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Έχει ήδη παντρευτεί και έχει αποκτήσει τέσσερις γιους. Ξεκινά και πρωταγωνιστεί στην περίφημη διαμάχη μεταξύ Anciens (Αρχαίων) και Modernes (Συγχρόνων) Συγγραφέων. Από την Αναγέννηση και μετά, η λογοτεχνική αντίληψη είχε ως κυρίαρχη την άποψη πως οι Αρχαίοι Συγγραφείς (Έλληνες και Λατίνοι) ήταν ανυπέρβλητοι. Έτσι ακμάζει το λογοτεχνικό στυλ που μιμείται τη γραφή των ανωτέρω. Ο Perrault με ένα (μετριότατο είναι η αλήθεια) ποίημά του, που διαβάζει στους Ακαδημαϊκούς, στο οποίο συγκρίνει τον αιώνα της βασιλείας των Λουδοβίκων με αυτόν των Καισάρων της Ρώμης, πυροδοτεί τη διαμάχη. Δημιουργούνται δύο μέτωπα, των υποστηρικτών των κλασσικών έργων, με εκπροσώπους τους La Fontaine και Boileau, και εκείνο των συγχρόνων συγγραφέων, του οποίου ηγείται ο Perrault.
Το 1669 Perrault είπε στον Louis XIV φτιάχνοντας... το λαβύρινθο των Βερσαλλιών στους κήπους του παλατιού να περιλάβει μέσα στα γλυπτά και τριάντα εννέα σιντριβάνια το καθένα μάλιστα να αντιπροσωπεύει έναν από τους μύθους του Αισώπου. Το έργο πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1672 και 1677 . Πίδακες νερού αναβλύζουν από τα ζώα στόματα που σχεδιάστηκαν για να δώσουν την εντύπωση του λόγου μεταξύ των πλασμάτων.
Στα 1672 παντρεύεται την Marie Guichon , ηλικίας 19ετών η οποία πεθαίνει το 1678.
Ο Σαρλ Περώ είναι όμως περισσότερο γνωστός σ’ όλο τον κόσμο από τη συλλογή παραμυθιών για παιδιά, που περιλαμβάνονται στις «Ιστορίες της μαμάς μου της χήνας» (Contes de ma mere l’ oye, 1697), που τα έγραψε για τη διασκέδαση των παιδιών του και που έφεραν στη λογοτεχνία τη μόδα των «παραμυθιών» (contes de fees). Ανάμεσα σ’ αυτά περιλαμβάνονται «Η Κοκκινοσκουφίτσα», «Η Σταχτοπούτα», «Ο Παπουτσωμένος Γάτος», «Η Ωραία Κοιμωμένη», «Ο Κυανοπώγων», «Ο Κοντορεβιθούλης» κ. ά.
Ο παπουτσωμένος γάτος είναι λαϊκό παραμύθι το οποίο είναι γνωστό ως ένα από τα οκτώ παραμύθια της συλλογής «Ιστορίες και παραμύθια μιας προηγούμενης εποχής- Histoires ou contes du temps passé» του Σαρλ Περώ (Charles Perrault) που εκδόθηκε το 1697. Επίσης περιλαμβανόταν στην πρώτη έκδοση της συλλογής παραμυθιών «Παιδικά και Οικιακά Παραμύθια- Kinder- und Haus-Märchen» των αδελφών Grimm του 1812. Ωστόσο ήδη στην δεύτερη έκδοση της συλλογής το 1819 είχε αφαιρεθεί. Οι ρίζες του παραμυθιού είναι ωστόσο παλαιότερες και πιθανότατα να προέρχεται από την Ιταλία. Η παλαιότερη γνωστή εκδοχή είναι καταγεγραμμένη από τον Giovanni Francisco Straparola ως μία από τις συνολικά 75 ιστορίες της συλλογής του «Οι διασκεδαστικές νύχτες- Le piacevoli notti».
Η Ωραία Κοιμωμένη ή Η Ωραία του κοιμώμενου δάσους (La Βelle au bois dormant) είναι ένα από τα παραμύθια του διάσημου συγγραφέα παραμυθιών Σαρλ Περό, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο του Τα Παραμύθια της Μητέρας Χήνας, το 1697.
Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι χαρακτήρας του ομώνυμου παραμυθιού, στο οποίο ένα κοριτσάκι έρχεται αντιμέτωπο με τον κακό λύκο.
Η πιο γνωστή έκδοση του παραμυθιού σήμερα είναι αυτή που γράφτηκε από τους Αδελφούς Γκριμ, ανάμεσα στα άλλα παραμύθια που κατέγραψαν μεταξύ των ετών 1812 - 1857, ενώ προγενέστερα το παραμύθι είχε καταγραφεί από τον Σαρλ Περώ (Charles Perrault) το 1697.
Η Σταχτοπούτα είναι ένα κλασικό παραμύθι που αφηγείται τις περιπέτειες μιας κοπέλας, που την κακομεταχειρίζονται η κακιά μητριά της και οι αδερφές της. Συγγραφέας της Σταχτοπούτας θεωρείται ο Σαρλ Περώ, ωστόσο υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία παρόμοιων ιστοριών σε κινεζικά χειρόγραφα που χρονολογούνται από το 850 μ.Χ., και μια έκδοση του μύθου από την αρχαία Αίγυπτο.
Πέθανε στο Παρίσι στις 16 Μαΐου του 1703.
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
