Το πεπτικό έλκος είναι η διάβρωση του βλεννογόνου του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου. Το πεπτικό έλκος μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιοδήποτε μέρος της ανώτερης γαστρεντερικής οδού, αλλά απαντάται συνήθως στο στομάχι ή στα πρώτα εκατοστά του λεπτού εντέρου. Η κατάχρηση του οινοπνεύματος είναι ένας από τους συνηθέστερους και από παλαιότερα διατροφικούς λόγους για την δημιουργία έλκους στον δωδεκαδάκτυλο.
Το πεπτικό έλκος, γνωστό και από την εποχή του Ιπποκράτους, είναι μια συχνή πάθηση. Εκτιμάται ότι περίπου ένας στους δέκα θα αναπτύξουν πεπτικό έλκος κατά τη διάρκεια τη ζωής τους ή διαφορετικά το πεπτικό έλκος αφορά τον πληθυσμό σε ποσοστό μέχρι και 10%.
Στις αρχές του 20ου αιώνα τα έλκη αποδίδονταν στο stress και σε διαιτητικούς παράγοντες , ενώ για τη θεραπεία ο «ασθενής» εισερχόταν στο νοσοκομείο με σύσταση για ξεκούραση και διάφορες δίαιτες αποκλεισμού.
Από το 1950 δόθηκε έμφαση στη βλαπτική δράση του γαστρικού οξέος με τη χρήση, αρχικά, αντιόξινων και στη συνέχεια ανταγωνιστών των υποδοχέων της ισταμίνης (ρανιτιδίνη).
Η επανεμφάνιση ελκών στους ίδιους ασθενείς οδήγησε στη ανακάλυψη τη δεκαετία του 1980 ενός άλλου επιβαρυντικού παράγοντα, του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού, ενώ αργότερα δόθηκε βάρος και στις βλάβες, που προκαλούν και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Τη δεκαετία του 1990 εμφανίστηκαν και τα πρώτα φάρμακα, που αναστέλλουν τη δράση της αντλίας των υδρογονοκατιόντων (δηλαδή της έκκρισης του γαστρικού οξέος), όπως η ομεπραζόλη.
Άλλοι παράγοντες, που δρουν συνεργικά στη δημιουργία του έλκους είναι το κάπνισμα, το stress, καθώς και γενετικοί (κληρονομικοί) παράγοντες.
Πού οφείλεται
H Συνέχεια του άρθρου εδώ: medlabgr
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
.jpg)
