Στην πιο πάνω φωτογραφία, οι άνδρες μπορεί να σας φαίνονται βαριεστημένοι, ίσως να είναι κάπως άβολα ή ακόμα και σε υπερένταση. Όσα περισσότερα μάθει κανείς γι' αυτήν την φωτογραφία, τόσα περισσότερα θα προσέξει. Αλλά χωρίς κάποια λεζάντα, αυτό που βλέπουμε είναι μερικοί νεαροί που φωτογραφίζονται για μια επίσημη ομαδική φωτογραφία. Θα μπορούσε... Αν κάποιος προσέξει καλύτερα θα δει έναν ή και περισσότερους απ' αυτούς να έχουν παρατεταμένο το μεσαίο δάχτυλο. Αναφέρομαι στη γνωστή χειρονομία.
Όλοι τους είναι κρατούμενοι, πιόνια κατά τη διάρκεια μιας πολιτικά τεταμένης στιγμής και αψηφούσαν τους φύλακές τους με έναν από τους μοναδικούς τρόπους που είχαν στη διάθεσή τους: με το μεσαίο δάχτυλο.
Το 1968, οι ΗΠΑ βρισκόταν στη δύνη του Ψυχρού Πολέμου και κατασκόπευαν την ΕΣΣΔ και τους συμμάχους της. Το U.S.S. Pueblo ήταν ένα πλοίο συλλογής πληροφοριών του πολεμικού ναυτικού, το οποίο αναφερόταν ως πλοίο συλλογής ωκεανογραφικών δεδομένων για κάλυψη (από τα 83 μέλη του πληρώματος, οι δύο ήταν στρατιωτικοί ωκεανογράφοι).
Στις 23 Ιανουαρίου του 1968 -μόλις 18 μέρες στην πρώτη του αποστολή- το Pueblo προσεγγίστηκε από ένα πλοίο της Βόρειας Κορέας κοντά στο λιμάνι Wonsan. Του ζητήθηκε η εθνικότητά του και το Pueblo ύψωσε την αμερικανική σημαία. Μετά από μια σύντομη αντίδραση των Αμερικανών, η κατάσταση ξέφυγε ταχύτατα -εμφανίστηκαν άλλα τρία πλοία των Βορειοκορεατών καθώς και μαχητικά αεροσκάφη.
Το βορειοκορεάτικο πλοίο άνοιξε πυρ κατά του Pueblo και σκοτώθηκε ένας άνδρας από το πλήρωμα ενώ άλλοι τραυματίστηκαν. Το πλήρωμα του Pueblo, αν και ήταν οπλισμένο, δεν ανταπάντησε αλλά άρχισε να καίει έγγραφα και τελικά αιχμαλωτίστηκε.
Σύντομα μεταφέρθηκαν στη Βόρεια Κορέα. Ήταν η αρχή μιας δοκιμασίας που κράτησε 335 ημέρες.
Κατά την άφιξη του στη Βόρεια Κορέα, το πλήρωμα μεταφέρθηκε στην Πιονγκγιάνγκ, όπου θα τους εμφάνιζαν στον Τύπο, πριν τους μεταφέρουν στο πρώτο από τα δύο μέρη όπου θα ζούσαν για σχεδόν ένα χρόνο.
Το U.S.S. Pueblo τον Οκτώβριο του 1967 - πηγή
Το πλήρωμα ονόμασε το πρώτο μέρος "αχυρώνα". Ήταν ένα ανήλιαγο και κρύο κελί όπου ξυλοκοπούνταν και βασανίζονταν, έτρωγαν ελάχιστα γεύματα -και αυτά μόνο γογγύλια και ψάρια που βρωμούσαν.
Καθώς το πλήρωμα υπέφερε, αποκομμένο από τον έξω κόσμο, το κοινό πανικοβλήθηκε. Η Ουάσινγκτον απαίτησε την επιστροφή του πλοίου και του πληρώματός του, αλλά η Βόρεια Κορέα απέρριψε τις αιτήσεις, επιμένοντας ότι το σκάφος ήταν στα δικά της χωρικά ύδατα. Αξιωματούχοι των ΗΠΑ ικέτευαν τον Πρόεδρο Λίντον Τζόνσον να κινηθεί στρατιωτικά, αν είναι απαραίτητο, για να πάρουν πίσω τους άνδρες. Σε μια τηλεοπτική εμφάνιση των ημερών, ο Τζόνσον ανέφερε "ότι θα συνέχιζε να χρησιμοποιεί κάθε διαθέσιμο μέσο για να βρεθεί μια ταχεία και ειρηνική λύση στο πρόβλημα. -πίσω όμως από τις κάμερες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξέταζε τα πάντα, από ένα ναυτικό αποκλεισμό μέχρι και μια πυρηνική επίθεση.
Το κοινό θεώρησε ότι οι άνδρες είχαν εγκαταλειφθεί. Η New York Times έγραψαν για "ταπεινωτικό" περιστατικό.
Εν τω μεταξύ, αξιωματούχοι της Βόρειας Κορέας είχαν ξεκινήσει μια δική τους εκστρατεία στα ΜΜΕ. Φωτογράφιζαν τους άνδρες για δική τους προπαγάνδα: γύρισαν ξανά τη σύλληψη τους, τους ανάγκασαν να συμμετάσχουν σε συνεντεύξεις τύπου, τους έβαζαν να γράψουν ψευδείς ομολογίες και επιστολές προς τις οικογένειές τους δηλώνοντας την υποστήριξή τους στη Βόρεια Κορέα.
Μια μέρα του Ιουνίου, η ομάδα συγκεντρώθηκε για να παρακολουθήσει προπαγανδιστικές ταινίες. Η μία ήταν για την επίσκεψη της ομάδα ποδοσφαίρου της Βόρειας Κορέας στο Λονδίνο, ενώ η άλλη για έναν νεκρό Αμερικανό στρατιώτη που επέστρεφαν το σώμα του σε αξιωματούχους. Και στις δύο ταινίες, ένας άνδρας από το πλήρωμα, σήκωσε το μεσαίο δάχτυλο στους κάμεραμαν. Και στις δύο περιπτώσεις, ήταν σαφές ότι δεν κατάλαβαν τη χειρονομία. Οι φύλακές τους δεν ήξεραν ότι τους είχαν προσβάλει.
Έτσι ξεκίνησε η Digit Affair.
Αν οι φύλακές τους τους έβλεπαν, είχαν έτοιμη μια ιστορία: ήταν μια χειρονομία από τη Χαβάη για καλή τύχη, θα έλεγαν.
Η χειρονομία έλαβε απότομο τέλος, όταν το περιοδικό Time δημοσίευσε μια φωτογραφία των ανδρών και επεσήμανε το τέχνασμά τους, γράφοντας στη λεζάντα ότι "τρία από τα μέλη του πληρώματος έχουν καταφέρει να χρησιμοποιήσουν το μέσο ως μήνυμα, κάνοντας κρυφά την άσεμνη, αμερικανική χειρονομία της απαξίωσης και της περιφρόνησης".
Όταν οι φύλακες το έμαθαν, ξεκίνησε αυτό που ορισμένοι αποκαλούν "Διαβολοβδομάδα", χτυπώντας ανελέητα τα μέλη του πληρώματος για μέρες.
Στις 23 Δεκεμβρίου του 1968, οι ΗΠΑ συμφώνησαν τελικά να υπογραφτεί μια "ομολογία" δηλώνοντας ότι το Pueblo είχε καταπατήσει τα ύδατα της Βορείου Κορέας. Ικανοποιημένη, η Βόρεια Κορέα απελευθέρωσε τους κρατούμενους.
Το πλήρωμα όμως δεν ησύχασε για πολύ. Μια εβδομάδα μετά, ξεκίνησε έρευνα του ναυτικού για να διερευνήσει τις κατηγορίες ότι οι άνδρες είχαν παραδοθεί αμαχητί και απέτυχαν να καταστρέψουν διαβαθμισμένα έγγραφα του Pueblo. Τελικά όμως, το ναυτικό απέρριψε την υπόθεση και στα μέλη του πληρώματος απονεμήθηκαν μετάλλια.
Το Pueblo στην Πιονγιάνγκ - πηγή
Ένα πράγμα όμως δεν επέστρεψε με το πλήρωμα πίσω στις ΗΠΑ. Ήταν το U.S.S. Pueblo που εξακολουθεί να βρίσκεται στη Βόρεια Κορέα, όπου είναι τουριστικό αξιοθέατο στο Πολεμικό Μουσείο της Πιονγιάνγκ.
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
