Εκείνη την εποχή δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι η ταλαιπωρία θα κρατούσε τρία χρόνια. Πιθανότατα ούτε και τώρα μπορεί κανείς να διανοηθεί ότι η ταλαιπωρία δεν έχει ορατό τέλος. Πράγματι, το έργο βρίσκεται ακόμη στην αρχή του! Ας όψεται η παράνοια που ακούει στο όνομα “ελληνικά δημόσια έργα”. Η απίστευτη γραφειοκρατία, όσο “πατάσσεται” από τις κυβερνήσεις τόσα νέα κεφάλια βγάζει…
Ας γυρίσουμε μερικά χρόνια πίσω, για να δούμε τι ακριβώς γίνεται σ’ αυτό το κομβικό σημείο της Εθνικής Οδού. Το 2013 δημοπρατήθηκε από την Περιφέρεια Αττικής η διευθέτηση του ρέματος του Αγίου Ιωάννη, προϋπολογισμού 12.800.000 και αναδείχτηκε μειοδότης με έκπτωση 40%, ο οποίος και εγκαταστάθηκε στο έργο. Αυτό περιλαμβάνει την εκτροπή του ρέματος από το σημείο που σήμερα “στοπάρει”, μπροστά στην είσοδο της Χαλυβουργικής (όπου και πλημμυρίζει η Εθνική και δημιουργείται κυκλοφοριακό χάος), ώστε με επιπλέον διαδρομή 1.400 μέτρων να εκβάλει στον Κόλπο της Ελευσίνας, δίπλα στον ήδη διαμορφωμένο χείμαρρο του Σαρανταπόταμου. Τότε το ΥΠΕΧΩΔΕ υποσχόταν ότι το έργο θα είναι έτοιμο σε 12 μήνες.
Το ρέμα του Αγίου Ιωάννη αποστραγγίζει τα νερά τμήματος της λεκάνης του Θριασίου, καθώς και της Αττικής Οδού. Ωστόσο το πλάτος του σε ορισμένα σημεία δεν αγγίζει ούτε το ένα μέτρο και το βάθος του είναι στο ίδιο σχεδόν ύψος με τον δρόμο. Μετά το 1950 έχουν εξαφανιστεί ολόκληρες κοίτες σε διάφορα ρέματα της Αττικής, µε αποτέλεσµα τα πληµµυρικά νερά να µην έχουν διέξοδο. Να τι γράφει η έκθεση των μελετητών του έργου: “Για το συγκεκριμένο ρέμα, από τις γραµµές του ΟΣΕ µέχρι τη Ν.Ε.Ο Αθηνών–Κορίνθου και σε µήκος 300µ, η κοίτη διερχόταν µέσα από βιοµηχανικές εγκαταστάσεις. Ο αγωγός αυτός διασταύρωνε τη Ν.Ε.Ο Αθηνών-Κορίνθου µε οχετό 2×3,00×0,70. Από το σηµείο αυτό το ρέµα βρισκόταν µέσα στο χώρο της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ απ’ όπου, µε τάφρο που είχε κατασκευάσει η ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ, έχει εκβολή στη θάλασσα. Συνεπώς ο χείµαρρος στο τελευταίο του τµήµα κατάντη των γραµµών του ΟΣΕ πρακτικά δεν είχε κοίτη. Για το λόγο αυτό οι πληµµυρικές παροχές, αφού πέρναγαν τη Σιδηροδροµική γραµµή του ΟΣΕ (µέσω οχετών), µη έχοντας διέξοδο διαχέονταν και πληµµύριζαν την περιοχή που υπάρχει µεταξύ της Σιδηροδροµικής Γραµµής και της Ν.Ε.Ο Αθηνών- Κορίνθου κατακλύζοντας την Ε.Ο στο ύψος περίπου της Χαλυβουργικής, µε αποτέλεσµα να διακόπτεται η κυκλοφορία στο βασικό αυτό οδικό άξονα. Για το λόγο αυτό το ΥΠΕΧΩ∆Ε έκρινε σκόπιµο να µελετηθούν στην υπόψη περιοχή έργα διευθέτησης του τελευταίου τµήµατος του x. Αγ. Ιωάννη, δηλαδή του τµήµατος που είτε η κοίτη είναι ανεπαρκής είτε έχει εξαφανισθεί.” Το έργο λοιπόν μελετήθηκε, δημοπρατήθηκε, εγκαταστάθηκε ο εργολάβος και… πάγωσε.
Πρόκειται βεβαίως για σημαντική παρέμβαση, που θα γλιτώσει την περιοχή γύρω από το Στρατιωτικό Αεροδρόμιο Ελευσίνας και την Εθνική Οδό από τον διαρκή φόβο της πλημμύρας. Το πρώτο κομμάτι του έργου δίπλα στον δρόμο, προς τη μεριά της θάλασσας, ολοκληρώθηκε, αλλά δεν προχώρησε παραπέρα, δηλαδή προς το Αεροδρόμιο. Και όπως διαπιστώνουν με θλίψη οι οδηγοί εδώ και πολύ καιρό κινείται με ρυθμό… σημειωτόν.
Πού “κόλλησε”;
Πρώτον, στο γεγονός ότι ξεκίνησε ενώ δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις (πρωτότυπο;). Από τη μεριά τους πάντως το Αεροδρόμιο και η Χαλυβουργική έχουν διαθέσει χώρο για να εξελιχθεί το έργο (η εταιρεία χωρίς να έχει ακόμη αποζημιωθεί). Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η τριγωνική νησίδα μεταξύ Εθνικής Οδού και εισόδου της Ελευσίνας ανήκει σε ιδιώτη, ο οποίος έχει μηνύσει τον εργολάβο για καταπάτηση…
Δεύτερον, υπάρχει εμπλοκή με τον ΟΣΕ, καθώς πάνω στην χάραξη του αγωγού υπάρχει η παλιά σιδηροδρομική γραμμή Αθηνών – Κορίνθου. Ο ΟΣΕ δεν δίνει άδεια να προχωρήσει ο αγωγός κάτω από τη σιδηροτροχιά, παρόλο που αυτή δεν χρησιμοποιείται εδώ και 15 περίπου χρόνια, από τότε δηλαδή που λειτούργησε ο Προαστιακός. Χαρακτηριστικό της αχρησίας της είναι ότι ανάμεσα στις ράγες έχουν φυτρώσει πεύκα και κυπαρίσσια! Αυτό όμως δεν συνιστά επαρκή αιτιολογία για τον Οργανισμό, ώστε να επιτρέψει το προσωρινό κόψιμο της γραμμής για να προωθηθεί ο αγωγός προς την πλευρά του αεροδρομίου. Η αλληλογραφία μεταξύ Περιφέρειας και ΟΣΕ “σέρνεται”, τα χρόνια περνούν, το εργοτάξιο νεκρώθηκε και το “φιδάκι” στην Εθνική βάζει δύσκολα στους οδηγούς, είτε με συχνά ατυχήματα πάνω στις μπαριέρες είτε με μποτιλιαρίσματα σε ώρες κυκλοφοριακής αιχμής, από και προς την Αθήνα.
Ας ελπίσουμε ότι δέν θα συνεχίσει επ’ αόριστον η κατάσταση “γεφύρι της Άρτας”
thriassio.gr
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
