Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

Χέρια ανοιχτά: Η ιστορία του αγάλματος του Χριστού Λυτρωτή στο Ρίο

Print Friendly and PDF Print Print Friendly and PDF PDF

Το διάσημο άγαλμα του Χριστού Λυτρωτή (Cristo Redentor, στα πορτογαλικά) στο Ρίο της Βραζιλίας είναι -για μερικούς- το απόλυτο θρησκευτικό σύμβολο. Για άλλους, ένα ακαταμάχητο τουριστικό αξιοθέατο. Η εικόνα του είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο, αλλά λίγοι ξέρουν την ιστορία πίσω από το άγαλμα.

Οι πέτρινες πλάκες του αγάλματος ήταν ένα από τα τελευταία κομμάτια του σχεδιασμού που έπρεπε να ολοκληρωθεί.

Ο Έτορ Ντα Σίλβα Κόστα (καθήμενος)
Σύμφωνα με τον Βραζιλιάνο αρχιτέκτονα του έργου, Έτορ Ντα Σίλβα Κόστα (Heitor da Silva Costa), ήταν η πρώτη φορά που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μωσαϊκό σε ένα άγαλμα.
Λεπτομέρεια του προσώπου του αγάλματος όπου φαίνεται το ψηφιδωτό της κατασκευής (εδώ, σε μεγαλύτερη ανάλυση) - πηγή

Η αρχική ιδέα για ένα μνημείο για τον Χριστό ήρθε από μια ομάδα Βραζιλιάνων που, στον απόηχο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, φοβήθηκαν μια αχαλίνωτη ασέβεια προς τα θεία. Η Εκκλησία και το κράτος είχαν διαχωριστεί όταν η Βραζιλία έγινε δημοκρατία στο τέλος του προηγούμενου αιώνα και είδαν το άγαλμα ως τρόπος διεκδίκησης του Ρίου για τον Χριστιανισμό -τότε ήταν η πρωτεύουσα της Βραζιλίας.
Η πρώτη πρόταση ήταν για ένα χάλκινο άγαλμα του Χριστού στο Sugar Loaf -ένας γιγαντιαίος βράχος με μια ομαλή, όλο καμπύλες κορυφή που υψώνεται πάνω από τον ωκεανό στην είσοδο του Guanabara Bay. Αλλά σύντομα αποφάσισαν ότι το Κορκοβάντο (που σημαίνει "καμπούρα") -μια κορυφή στους δασώδεις λόφους πίσω από την πόλη- ήταν καλύτερο μέρος.
Ο Ντα Σίλβα Κόστα, του οποίου το σχέδιο επιλέχθηκε τον Φεβρουάριο του 1922, φαντάστηκε το άγαλμα να κοιτάει προς τον ανατέλλοντα ήλιο.
Ένα από τα πρώτα σχέδια όπου ο Χριστός είχε μια σφαίρα στα χέρια του
Το αρχικό σχέδιό του παρουσίαζε τον Χριστό να μεταφέρει έναν μεγάλο σταυρό, που τον αγκάλιασε στο σώμα του με το ένα χέρι του, και οποίος κρατούσε μια σφαίρα στο άλλο. Κάποιοι τον αποκαλούν "ο Χριστός με την μπάλα".
Όταν όμως μελέτησε το Κορκοβάντο από διάφορα σημεία, ένα νέο σχέδιο πήρε σάρκα και οστά. Σε αυτή τη νέα έκδοση, που αναπτύχθηκε με τη βοήθεια του καλλιτέχνη Carlos Oswald, ο Χριστός ήταν ο ίδιος ο σταυρός, με απλωμένα τα χέρια του να σηματοδοτούν τη λύτρωση της ανθρωπότητας κατά την σταύρωση.
Αλλά το νέο σχέδιο εισήγαγε νέες προκλήσεις. Ο Ντα Σίλβα Κόστα είχε ήδη αναφέρει ότι το άγαλμα θα πρέπει να είναι τεράστιο, ώστε να είναι ορατό από το κέντρο της πόλης, 4 χιλιόμετρα μακριά. Θα έπρεπε επίσης να είναι πάρα πολύ δυνατό, για να στηρίζει τα απλωμένα χέρια. Ο ίδιος αποφάσισε να χρησιμοποιηθεί μπετόν αρμέ -"το υλικό του μέλλοντος", όπως είπε- και έψαξε στην Ευρώπη το 1924, για να ζητήσει βοήθεια από τον κορυφαίο Γάλλο μηχανικό στον τομέα, Albert Caquot.
Ενώ βρισκόταν εκεί, συναντήθηκε και μερικούς Ευρωπαίους γλύπτες. Ο Αντουάν Μπουρντέλ, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Ροντέν, ήταν ένας απ' αυτούς που πλησίασε για να φτιάξει ένα μοντέλο υπό κλίμακα με βάση τα σχέδια του Oswald, αλλά και τον Γαλλο-Πολωνό γλύπτη Πολ Λαντοβσκί (Paul Landowski).
Τα σχέδια του Carlos Oswald δείχνουν την βελτίωση του σχεδίου
Ο Landowski ενέτεινε το στυλ των σχεδίων του Oswald, που ήταν σε στυλ art deco, και εργάστηκε κυρίως στο κεφάλι και τα χέρια, τα οποία παρήγαγε με πηλό σε πλήρες μέγεθος για να μεταφερθούν στο Ρίο όπου θα αναπαράγονταν με σκυρόδεμα.
Ένα μοντέλο σε κλίμακα 4 μέτρων έγινε στο στούντιο του Landowski στο Παρίσι
Μέχρι το 1927 είχε ανεγερθεί ένα προκαταρκτικό ατσάλινο πλαίσιο στην κορυφή του Κορκοβάντο και όμως το πρόβλημα της ολοκλήρωσης του αγάλματος δεν είχαν ακόμη επιλυθεί. Ο Ντα Σίλβα Κοστα θεωρούσε το σκυρόδεμα ως απαράδεκτα τραχύ και ακατέργαστο.
Η έμπνευση ήρθε σε μια στοά που είχε ανοίξει πρόσφατα στα Ηλύσια Πεδία, όπου, μετά τη δουλειά ένα βράδυ, είδε ένα σιντριβάνι καλυμμένο με ασημί μωσαϊκό.
Μόνο το κεφάλι και τα χέρια ήταν σε φυσικό μέγεθος και εστάλησαν στη Βραζιλία
Για το υλικό, ο Ντα Σίλβα Κόστα επέλεξε στεατίτη, εν μέρει επειδή είχε χρησιμοποιήθηκε από τον γλύπτη του 18ου αιώνα Aleijadinho στην πολιτεία Minas Gerais, ακριβώς βόρεια του Ρίο. Όταν ο Aleijadinho έχασε τα δάχτυλά του λόγω μιας νόσου, ως εκ θαύματος συνέχισε να χαράσσει περίτεχνα αγάλματα χρησιμοποιώντας σφυρί και καλέμι συνδεδεμένα με ό,τι είχε απομείνει από τα χέρια του. Εκείνα τα έργα του ήταν ακόμα σε καλή κατάσταση, 120 χρόνια αργότερα, και κατά την άποψή του Ντα Κόστα Σίλβα, έδειχναν την αντοχή της πέτρας.
Επέλεξε λοιπόν ένα δείγμα απαλού χρώματος από τα λατομεία κοντά στην πόλη Ouro Preto, όπου ο Aleijadinho είχε εργαστεί.
Μικρά τρίγωνα κομμάτια, με διαστάσεις 3x3x4 εκατοστά και πάχος 5 χιλιοστά, κολλήθηκαν μεταξύ τους σε τετράγωνα λινού υφάσματος από εθελόντριες σε μια από τις ενορίες, στους πρόποδες του Κορκοβάντο.
Συχνά πρόσθεταν μια προσωπική πινελιά στο έργο τους, γράφοντας μηνύματα ή τα ονόματα των φίλων τους στο πίσω μέρος των πλακιδίων.

από: bbc
Ξωτικό
Μπορεί φέτος το καλοκαίρι να νιώθουμε ακόμη περισσότερο την παρατεταμένη ζέστη, όμως αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα: μιλάμε για ένα παγκόσμιο φαινόμενο.
Πιθανότατα το 2016 θα βιώσουμε τη θερμότερη χρονιά στην καταγεγραμμένη ιστορία, καθώς η μέση θερμοκρασία αναμένεται να ξεπεράσει κατά 1,3 βαθμούς Κελσίου το μέσο όρο.
Η κατάσταση αυτή πλησιάζει επικίνδυνα το ανώτατο όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου που θέτουν οι επιστημονικές αρχές ως σημείο καμπής για την παγκόσμια υπερθέρμανση.
Μιλώντας στο business insider, ο κλιματολόγος και διευθυντής του Τμήματος Διαστημικών Σπουδών Goddard Institute της ΝΑΣΑ, Γκάβιν Σμιντ, δήλωσε ότι «η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν μπορεί να σταματήσει. Όλα όσα έχουν γίνει ως τώρα, έχουν εισχωρήσει βαθιά μέσα στο σύστημα».
Αυτό σημαίνει πως ακόμη κι αν σταματήσουν πλήρως οι εκπομπές αερίων από αύριο, θα συνεχίσουμε να βιώνουμε τη συγκεκριμένη αλλαγή του κλίματος εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, για αιώνες.
Το κλειδί για να αποτρέψουμε μια καταστροφική εξέλιξη κατά τον Σμιντ, είναι να επιβραδύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τη διαδικασία της ανόδου της θερμοκρασίας. Κι αυτή θα είναι η κατάσταση που θα επικρατεί στον πλανήτη τα επόμενα 100 χρόνια εάν καταφέρουμε κάτι το οποίο σήμερα φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο:
ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ 1,5 ΒΑΘΜΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΟΡΟ
lets-assume-we-land-somewhere-between-those-two-targets-at-the-end-of-this-century-were-already-looking-at-a-world-that-is-on-average-3-degrees-or-so-fahrenheit-above-where-we-are-now
«Θεωρώ ότι ο στόχος αποφυγής του 1,5 βαθμού είναι εκτός των δυνάμεών μας», υποστηρίζει ο Σμιντ. Υπολογίζει ότι θα φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο γύρω στο 2030. Όμως θεωρεί ότι το να φτάσει η άνοδος της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς πάνω από το μέσο όρι, θα είναι μάλλον απίθανο.
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΤΕ;
TIGER
Εάν υποθέσουμε ότι η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κυμανθεί μεταξύ 1,5 και 2 βαθμών Κελσίου πάνω από το μέσο όρο, τότε στο τέλους του αιώνα ο πλανήτης θα δει τη θερμοκρασία να αυξάνεται κατά περίπου 3 βαθμούς Φαρενάιτ περισσότερο από τα σημερινά επίπεδα.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Η μέση θερμοκρασία ξηράς δεν λέει ολόκληρη την αλήθεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα προκληθούν πολλές θερμομετρικές ανωμαλίες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, οι οποίες θα γνωρίσουν ασυνήθιστες θερμοκρασίες είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω πολύ απότομα. Για παράδειγμα, η θερμοκρασία του Βόρειου Αρκτικού Κύκλου θα ανέβει τόσο, όσο χρειάζεται για να λιώσουν μεγάλες ποσότητες πάγου.
EARTH
Η ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, η κατάσταση στην Ανταρκτική δεν προβλέπεται να αλλάξει θεαματικά μέσα στα επόμενα χρόνια.
ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ
Στο καλύτερο σενάριο όσων αναμένεται να εξελιχθούν, τότε θα δούμε έως το 2100 το επίπεδο της θάλασσας να ανεβαίνει κατά 1-1,5 μέτρο. Αυτό σημαίνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκαστούν να μετακινηθούν.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΟΛΟΙ
Δεν είναι μόνο οι δύο Πόλοι που θα αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Εξαιτίας της κατάστασης που ήδη έχει δημιουργηθεί, οι τροπικές ζώνες των ωκεανών γίνονται όλο και πιο όξινες, καθώς οι ωκεανοί απορροφούν τα δύο τρίτα του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θερμαίνονται περισσότερο και να αυξάνονται τα όξινα όριά τους.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΚΟΡΑΛΛΙΩΝ
Εάν η κατάσταση δεν βελτιωθεί, αυτό θα σημάνει το τέλος των βιότοπων στους κοραλλιογενείς υφάλους. Ακόμη κι αν τα πράγματα εξελιχθούν τέλεια, τα μισά είδη που ζουν εκεί θα εξακολουθούν να κινδυνεύουν.
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΖΕΣΤΗ ΠΑΝΤΟΥ
Με το ρυθμό που προχωράμε σήμερα, μετά το 2050 οι υπερβολικά ζεστές μέρες του καλοκαιριού στις τροπικές ζώνες θα αυξηθούν κατά 50% και στις βορειότερες περιοχές κατά 10-20%.
ΜΑΖΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΞΗΡΑΣΙΑΣ
Σε μια έρευνα του 2013, επιστήμονες προσομοίωσαν σε ειδικό μοντέλο τις κλιματικές συνθήκες σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ξηρασία σε όλο τον πλανήτη. Διαπίστωσαν ότι εάν τα πράγματα δεν αλλάξουν, τότε θα συναντήσουμε καταστάσεις παρατεταμένης ξηρασίας στο 40% όλων των εδαφών – δηλαδή το διπλάσιο από ότι σήμερα. Αυτό θα σημάνει και τη γρηγορότερη εξάντληση των αποθεμάτων πόσιμου νερού.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ
Το φαινόμενο του Ελ Νίνιο την περίοδο 2015-2016 έδωσε ένα σαφές μήνυμα: Ο καιρός επηρεάζεται από όλα όσα συμβαίνουν και μπορεί να γίνει πραγματικά καταστροφικός. Αυτό σημαίνει πιο σφοδρές καταιγίδες, τεράστιου μεγέθους πυρκαγιές, και κύματα ακραίας ζέστης από το 2070 και μετά.
- See more at: http://apocalypsejohn.com/etsi-ine-gi-100-chronia-den-stamatisi-iperthermansi/#sthash.2fUqdqq1.dpuf
Μπορεί φέτος το καλοκαίρι να νιώθουμε ακόμη περισσότερο την παρατεταμένη ζέστη, όμως αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα: μιλάμε για ένα παγκόσμιο φαινόμενο.
Πιθανότατα το 2016 θα βιώσουμε τη θερμότερη χρονιά στην καταγεγραμμένη ιστορία, καθώς η μέση θερμοκρασία αναμένεται να ξεπεράσει κατά 1,3 βαθμούς Κελσίου το μέσο όρο.
Η κατάσταση αυτή πλησιάζει επικίνδυνα το ανώτατο όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου που θέτουν οι επιστημονικές αρχές ως σημείο καμπής για την παγκόσμια υπερθέρμανση.
Μιλώντας στο business insider, ο κλιματολόγος και διευθυντής του Τμήματος Διαστημικών Σπουδών Goddard Institute της ΝΑΣΑ, Γκάβιν Σμιντ, δήλωσε ότι «η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν μπορεί να σταματήσει. Όλα όσα έχουν γίνει ως τώρα, έχουν εισχωρήσει βαθιά μέσα στο σύστημα».
Αυτό σημαίνει πως ακόμη κι αν σταματήσουν πλήρως οι εκπομπές αερίων από αύριο, θα συνεχίσουμε να βιώνουμε τη συγκεκριμένη αλλαγή του κλίματος εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, για αιώνες.
Το κλειδί για να αποτρέψουμε μια καταστροφική εξέλιξη κατά τον Σμιντ, είναι να επιβραδύνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τη διαδικασία της ανόδου της θερμοκρασίας. Κι αυτή θα είναι η κατάσταση που θα επικρατεί στον πλανήτη τα επόμενα 100 χρόνια εάν καταφέρουμε κάτι το οποίο σήμερα φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο:
ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ 1,5 ΒΑΘΜΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΟ ΟΡΟ
lets-assume-we-land-somewhere-between-those-two-targets-at-the-end-of-this-century-were-already-looking-at-a-world-that-is-on-average-3-degrees-or-so-fahrenheit-above-where-we-are-now
«Θεωρώ ότι ο στόχος αποφυγής του 1,5 βαθμού είναι εκτός των δυνάμεών μας», υποστηρίζει ο Σμιντ. Υπολογίζει ότι θα φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο γύρω στο 2030. Όμως θεωρεί ότι το να φτάσει η άνοδος της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς πάνω από το μέσο όρι, θα είναι μάλλον απίθανο.
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΤΕ;
TIGER
Εάν υποθέσουμε ότι η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κυμανθεί μεταξύ 1,5 και 2 βαθμών Κελσίου πάνω από το μέσο όρο, τότε στο τέλους του αιώνα ο πλανήτης θα δει τη θερμοκρασία να αυξάνεται κατά περίπου 3 βαθμούς Φαρενάιτ περισσότερο από τα σημερινά επίπεδα.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Η μέση θερμοκρασία ξηράς δεν λέει ολόκληρη την αλήθεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα προκληθούν πολλές θερμομετρικές ανωμαλίες σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, οι οποίες θα γνωρίσουν ασυνήθιστες θερμοκρασίες είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω πολύ απότομα. Για παράδειγμα, η θερμοκρασία του Βόρειου Αρκτικού Κύκλου θα ανέβει τόσο, όσο χρειάζεται για να λιώσουν μεγάλες ποσότητες πάγου.
EARTH
Η ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, η κατάσταση στην Ανταρκτική δεν προβλέπεται να αλλάξει θεαματικά μέσα στα επόμενα χρόνια.
ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ
Στο καλύτερο σενάριο όσων αναμένεται να εξελιχθούν, τότε θα δούμε έως το 2100 το επίπεδο της θάλασσας να ανεβαίνει κατά 1-1,5 μέτρο. Αυτό σημαίνει ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκαστούν να μετακινηθούν.
ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΟΛΟΙ
Δεν είναι μόνο οι δύο Πόλοι που θα αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρό πρόβλημα. Εξαιτίας της κατάστασης που ήδη έχει δημιουργηθεί, οι τροπικές ζώνες των ωκεανών γίνονται όλο και πιο όξινες, καθώς οι ωκεανοί απορροφούν τα δύο τρίτα του διοξειδίου του άνθρακα της ατμόσφαιρας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θερμαίνονται περισσότερο και να αυξάνονται τα όξινα όριά τους.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΚΟΡΑΛΛΙΩΝ
Εάν η κατάσταση δεν βελτιωθεί, αυτό θα σημάνει το τέλος των βιότοπων στους κοραλλιογενείς υφάλους. Ακόμη κι αν τα πράγματα εξελιχθούν τέλεια, τα μισά είδη που ζουν εκεί θα εξακολουθούν να κινδυνεύουν.
ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΖΕΣΤΗ ΠΑΝΤΟΥ
Με το ρυθμό που προχωράμε σήμερα, μετά το 2050 οι υπερβολικά ζεστές μέρες του καλοκαιριού στις τροπικές ζώνες θα αυξηθούν κατά 50% και στις βορειότερες περιοχές κατά 10-20%.
ΜΑΖΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΞΗΡΑΣΙΑΣ
Σε μια έρευνα του 2013, επιστήμονες προσομοίωσαν σε ειδικό μοντέλο τις κλιματικές συνθήκες σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ξηρασία σε όλο τον πλανήτη. Διαπίστωσαν ότι εάν τα πράγματα δεν αλλάξουν, τότε θα συναντήσουμε καταστάσεις παρατεταμένης ξηρασίας στο 40% όλων των εδαφών – δηλαδή το διπλάσιο από ότι σήμερα. Αυτό θα σημάνει και τη γρηγορότερη εξάντληση των αποθεμάτων πόσιμου νερού.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΣ
Το φαινόμενο του Ελ Νίνιο την περίοδο 2015-2016 έδωσε ένα σαφές μήνυμα: Ο καιρός επηρεάζεται από όλα όσα συμβαίνουν και μπορεί να γίνει πραγματικά καταστροφικός. Αυτό σημαίνει πιο σφοδρές καταιγίδες, τεράστιου μεγέθους πυρκαγιές, και κύματα ακραίας ζέστης από το 2070 και μετά.
- See more at: http://apocalypsejohn.com/etsi-ine-gi-100-chronia-den-stamatisi-iperthermansi/#sthash.2fUqdqq1.dpuf


Το είδαμε: εδώ

Share
Loading