αφιερωμένο στη μνήμη της Andrea και του Chris Christidis
της Μαρίας Χιόνη, εκπαιδευτικός, μεταπτυχιακή Παθολογικής Φυσιολογίας, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ, medlabnews.gr
Το σοκ ήταν μεγάλο όταν έμαθα την περασμένο Οκτώβριο για τον τραγικό και συνάμα παράλογο θάνατο της Andrea Christidis. Με πήραν τα κλάματα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τηλέφωνο τον γιο μου τον Ντίνο, που σπουδάζει στο εξωτερικό, στο Μόντρεαλ, για να τον συμβουλέψω
Και τι να έλεγα στο Ντίνο;
Να προσέχει όταν περπατάει μέσα στο πανεπιστήμιο μην τυχόν τον χτυπήσει, μεθυσμένος οδηγός; Δεν είναι παράλογο;
Να προσέχει όταν περπατάει μέσα στο πανεπιστήμιο μην τυχόν τον χτυπήσει, μεθυσμένος οδηγός; Δεν είναι παράλογο;
Αυτό όμως συνέβη στην Andrea;
Έχασε την ζωή της αφού έπεσε πάνω της ένας, τύφλα μεθυσμένος οδηγός με το αυτοκίνητό του, στην πανεπιστημιούπολη. Η τραγωδία όμως δεν σταμάτησε εκεί. Είχε και συνέχεια.
Έτσι διάβασα σήμερα ότι ο πατέρας της Andrea, o Cris Christidis, πέθανε μερικούς μήνες, μετά από καρδιακή προσβολή.
Βασανίστηκε πάρα πολύ και τελικά δεν άντεξε τον θάνατο της κόρης του.
Ο Chris λοιπόν ήταν το δεύτερο θύμα αυτού του τραγικού τροχαίου ατυχήματος. Η οικογένεια και οι φίλοι που άφησε πίσω είναι και τα παράλληλα θύματα αυτού του τροχαίου.
Το ερώτημα παραμένει κατά πόσο καταβάλλονται αρκετές προσπάθειες να σταματήσουν οι δράστες αυτών των ατυχημάτων όπως ο οδηγός Jared DeJong, που στέρησε τη ζωή σε αυτούς τους ανθρώπους.
Σύμφωνα με τις στατιστικές, η αστυνομία στον Καναδά αναφέρει 793 θανατηφόρα ατυχήματα από μεθυσμένους οδηγούς, στο διάστημα των ετών 2008-2012. Ωστόσο, αν δούμε ότι ο Καναδάς έχει πληθυσμό 30 εκατ.. θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι το ποσοστό είναι ιδιαίτερα μικρό.
Όμως δεν είναι, αφού θα πρέπει σε αυτόν τον αριθμό να προσθέσουμε τα αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα, που μένουν πίσω. Οι παράπλευρες απώλειες σε μια τέτοια τραγωδία τελικά είναι και όλων εκείνων που είναι κοντινοί στα άμεσα θύματα, και που η ζωή τους διαταράσσεται. Τίποτα δεν επιστρέφει στο "κανονικό¨και πάλι. ΠΟΤΕ!
Τι όμως πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτές τις τραγωδίες και να μην ξανασυμβούν;
Υπάρχουν καμπάνιες στον Καναδά για την οδήγηση και το ποτό, ακόμα έχει τροποποιηθεί η νομοθεσία έχοντας αυστηρότερες ποινές και είναι αξιέπαινη η προσπάθεια που κάνουν σύλλογοι όπως ο MADD (Mητέρες Ενάντια στους Μεθυσμένους Οδηγούς), με σκοπό να δράσουν αποτρεπτικά.
Είναι όμως αυτό αρκετό;
Όταν μαθαίνεις ότι ο Jared DeJong μέθυσε πριν οδηγήσει σε ένα μπαρ στην Πανεπιστημιούπολη, σε εξοργίζει. Θα μπορούσε βέβαια να ισχυριστεί κανείς ότι θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε. Μήπως όμως στην πανεπιστημιούπολη, η πιο εύκολη πρόσβαση στο ποτό, μπορεί να αυξήσει αυτά τα περιστατικά;
Αυτές οι ερωτήσεις βασανίζουν το μυαλό μου, και είναι σαν να προσπαθώ να πάω πίσω στο χρόνο και να αποτρέψω αυτό που συνέβη στην Ανδρέα, όπως ακριβώς θα ήθελαν να κάνουν και οι γονείς της.
Η εκπαίδευση είναι το όπλο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε τον κόσμο, είπε ο Νέλσον Μαντέλα. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν τα μαθήματα που σχετίζονται με την κατανάλωση αλκοόλ θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο σχολικό πρόγραμμα όλων των βαθμίδων. Ως εκπαιδευτικός έχω δοκιμάσει μια τέτοια ενημέρωση. Συγκεκριμένα πριν από την παραδοσιακή πενταήμερη εκδρομή, του Λυκείου στο τέλος του έτους, φοβούμενη φασαρίες από την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, έδειξα βίντεο με τις επιπτώσεις του αλκοόλ στον εγκέφαλο φοιτητών. Για να είμαι ειλικρινής τους έκανα ένα καταιγισμό με διάφορα βίντεο (ενσωματωμένα στα διαδραστικά μαθήματα) που απεικονίζουν ιστορίες για τα θύματα από την περιστασιακή υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, και εξηγώντας και το τι είχε συμβεί με την Ανδρέα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μας στην Θεσσαλονίκη κανένας μαθητής δεν μέθυσε. Όλοι επέστρεψαν σώοι και αβλαβείς.
Τελικά λειτουργεί μια τέτοια πρακτική;
Δεν υπάρχουν στατιστικά τεκμηριωμένα στοιχεία αλλά πιστεύω ότι η παραπάνω προσέγγιση βοήθησε.
Και καθώς η οικογένεια Christidis θάβει ένα ακόμα μέλος της, όλοι εμείς θα πρέπει να γίνουμε υποστηρικτές ενεργοί για την πρόληψη τέτοιων παράπλευρων απωλειών.
Ακόμα και κάτι λίγο από μέρους μας μπορεί να κάνει την διαφορά.
Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια Christidis.
Το είδαμε: εδώ