Τα παιδιά μιμούνται τους μεγάλους. Λένε ότι λέμε και πράττουν ότι πράττουμε. Τα παιδιά κάνουν ότι βλέπουν να κάνουν οι μεγάλοι.
Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι όσα οι γονείς ελάχιστα προσέχουν, είναι εκείνα που το παιδί καταγράφει και αντιγράφει περισσότερο. Οι στιγμές της κούρασης, της έντασης και του εκνευρισμού, όταν κανείς από τους συζύγους δεν υπολογίζει την παρουσία του παιδιού. Τότε που οι επιλογές περιορίζονται και το ζευγάρι, είτε θα ξεσπάσει, είτε θα διασκεδάσει τις απογοητεύσεις της στιγμής με μια ήρεμη συζήτηση. Είναι οι στιγμές που συνήθως δημιουργούν τις εντονότερες εντυπώσεις στο παιδί.
Αν το παιδί ζει σε ένα σπίτι με καβγάδες και γκρίνια, θα αποκτήσει ακριβώς αυτές τις συνήθειες και θα τις εφαρμόσει και στην προσωπική του ζωή. Αν, από την άλλη, ζει σε ένα περιβάλλον χαράς, με γονείς που συνυπάρχουν αρμονικά και με την καλή διάθεση να πρυτανεύει, θα μεγαλώσει με αυτή τη θετική εικόνα. Για να αποκτήσει το παιδί μια σωστή άποψη για την οικογένεια, θα πρέπει να το σεβαστείτε και να αντιμετωπίζετε με τον καλύτερο τρόπο τα όποια προβλήματα.
Παρ’ όλο που το παιδί έχει τη δική του ιδιαίτερη προσωπικότητά, δε σημαίνει ότι έχει δικές του απόψεις για τη ζωή. Παρατηρώντας εσάς και τον τρόπο που ζείτε, το παιδί θα αρχίσει να σχηματίζει μια εικόνα για το τι είναι σημαντικό και τι όχι. Μέσα από το δικό σας παράδειγμα το παιδί θα εκτιμήσει την αξία της εργασίας, της διασκέδασης και της τιμιότητας.
Το είδαμε: εδώ
Αν σας άρεσε κάντε Like:
