Ένας χειμώνας αβάσταχτος
ένας χειμώνας ακόμη
με κρύο και χιόνι
Τις αναμνήσεις παγώνει…
Ένας χειμώνας βαρύς,
Ένας χειμώνας στη φύση,
Άρωμα ξύλου και καπνού αφήνει
παντού να μυρίσει…
Ένας χειμώνας ατέλειωτος
τα σκέπασε όλα τριγύρω
με κρύο και χιόνι
στο πλάι σου να γείρω…
Δέντρα, ποτάμια και λίμνες
γίνονται χρώματα, καμβάς είναι η φύση
και ο χειμώνας ζωγράφος απίστευτος…
Κάθε μίλι είναι δύο για το χειμώνα. 
Εάν δεν είχαμε χειμώνα, η άνοιξη δεν θα ήταν τόσο ευχάριστη, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων. Αν δεν υπήρχε η αντιπαλότητα, η ηρεμία δεν θα ήταν τόσο ευπρόσδεκτη. 
Το χειμώνα, όταν υπάρχει χιόνι στο έδαφος, είναι ό,τι πρέπει για να προσποιηθείς ότι περπατάς στα… σύννεφα. 
Ο χειμώνας τελικά μας μαθαίνει ότι όλοι μέσα μας έχουμε μια θέση για το καλοκαίρι. 
Όσο πιο δυνατός είναι ο χειμώνας τόσο πιο έντονο είναι το καλωσόρισμα του καλοκαιριού. 
Κάθε χειμώνα που ο ήλιος στρέφει το πρόσωπό του μακριά, η Γη αποκτά μια περίεργη θλίψη και μαραίνεται… Το πρώτο χαμόγελο, όμως, της άνοιξης φέρνει ξανά τη χαρά σε ολόκληρη τη φύση. 
Αν σας άρεσε κάντε Like:
