Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Πώς ο ΠΑΟ έφθασε έξι φορές στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ

Print Friendly and PDF Print Print Friendly and PDF PDF

Ο δεκάλογος της πράσινης επιτυχίας
Βαρκελώνη
Οι ειδικοί του μπάσκετ αντιδικούν σχετικά με το αν ο μπασκετικός Παναθηναϊκός είναι η κορυφαία ομάδα της τελευταίας 20ετίας ή ολόκληρης της ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ!
Το γεγονός, πάντως, είναι ότι οι Πράσινοι του κ. Ζέλικο Ομπράντοβιτς κατέκτησαν τον έκτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία τους (επικρατώντας της Μακάμπι Τελ Αβίβ με 78-70 στον τελικό του Φάιναλ Φορ της Βαρκελώνης), ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και πλέον βάζουν… στο μάτι τα οκτώ τρόπαια της Ρεάλ Μαδρίτης και κάνουν όνειρα για το επόμενο Φάιναλ Φορ, που θα διεξαχθεί στην γειτονική Κωνσταντινούπολη τον Μάιο του 2012.
Παρίσι 1996, Θεσσαλονίκη 2000, Μπολόνια 2002, Αθήνα 2007, Βερολίνο 2009, Βαρκελώνη 2011. Το πράσινο «εξπρές» δεν χορταίνει να καταβροχθίζει αντιπάλους και να κάνει τους Ευρωπαίους να υποκλίνονται στους πρωταθλητές Ελλάδος για το μεγαλείο τους. Στη Βαρκελώνη άπαντες, Ισπανοί, Ιταλοί, Ισραηλινοί, Γάλλοι έσπευσαν να σφίξουν το χέρι στον «Ζοτς», ο οποίος πανηγύρισε το όγδοο «δακτυλίδι» στην καριέρα του ισοφαρίζοντας τα τρόπαια της Ρεάλ. Ενας συμπατριώτης του, μάλιστα, σέρβος απεσταλμένος δημοσιογράφος ψήφισε τον κόυτς Ομπράντοβιτς MVP του Φάιναλ Φορ, ασχέτως αν η τιμητική διάκριση αποδόθηκε στον αρχηγό του ΠΑΟ Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος χρειαζόταν… πέντε χέρια για να σηκώσει τα ισάριθμα τρόπαια, που κατέκτησε.

Οι Μάικ Μπατίστ, Αντώνης Φώτσης και Κώστας Τσαρτσαρής αύξησαν (όπως και ο Διαμαντίδης) τα τρόπαιά τους σε τρία, οι Ντρού Νίκολας και Στράτος Περπέρογλου είναι από χθες (8/5) δις πρωταθλητές Ευρώπης, ενώ οι Νικ Καλάθης, Αλεξ Μάριτς, Ιαν Βουγιούκας, Ρομέιν Σάτο, Κώστας Καϊμακόγλου και Μιλένκο Τέπιτς ήπιαν για πρώτη φορά σαμπάνια από το κύπελλο της Ευρωλίγκας παίρνοντας όρκο ότι με προπονητή τον «μάγο» κ. Ομπράντοβιτς θα έχουν και άλλες ευκαιρίες στο εγγύς μέλλον. Τι παραπάνω, όμως, είχε ο Παναθηναϊκός, που δεν διέθεταν οι αντίπαλοί του και σε τελική ανάλυση για ποιους λόγους «ράφτηκε» το έκτο ευρωπαϊκό αστέρι στη βαριά φανέλα του;

10λογος της πράσινης επιτυχίας:



1.Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Η Ευρωλίγκα είναι το βασίλειο του Ομπράντοβιτς» αναφέρει ο τίτλος της ιταλικής «Gazzetta» dello Sport στη βασική σελίδα του μπάσκετ αποτυπώνοντας το μεγαλείο του 51χρονου προπονητή, ο οποίος γνωρίζει την αποθέωση από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ. Ο,τι και να πει ή να γράψει κανείς για τον χαρισματικό «Ζοτς» θα είναι λίγο. Εκτός από αυθεντία στον τομέα της στρατηγικής ο Σέρβος είναι και μέγας ψυχολόγος.
«Επαιξε» με το μυαλό των παικτών και των αντιπάλων του και λόγω των 13 συμμετοχών του σε Φάιναλ Φορ (12 ως προπονητής και 1 ως παίκτης) αποτελούσε την επιτομή της ηρεμίας, την οποία μετέδιδε και στους παίκτες του. Σκαρφαλώνοντας τροχάδην τον «λόφο Μοντζουίκ», όπου εδρεύει το «Παλάου Σαν Τζόρντι», ενώ οι ομόλογοί του στις Μακάμπι (Ντέιβιντ Μπλατ), Σιένα (Σιμόνε Πιανιτζάνι) και Ρεάλ Μαδρίτης (Λέλε Μολίν) κουβαλούσαν τον… σταυρό του μαρτυρίου, ο προπονητής του ΠΑΟ έμοιαζε να μην έχει αντίπαλο στο Φάιναλ Φορ οδηγώντας τους Πράσινους στον πέμπτο ευρωπαϊκό τίτλο επί των ημερών του (από την περίοδο 1999-2000 και εντεύθεν).

2.Δημήτρης Διαμαντίδης: Μέσα σε λίγες ημέρες ο 31χρονος γκαρντ κατέκτησε πέντε τρόπαια. Με χρονολογική σειρά αναδείχθηκε καλύτερος αμυντικός της Ευρωλίγκας, μέλος της καλύτερης πεντάδας, MVP (πολυτιμότερος παίκτης) της κανονικής περιόδου, MVP του Φάιναλ Φορ και πρωταθλητής Ευρώπης. «Ο Διαμαντίδης είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ», δήλωσε μετά τον τελικό ο προπονητής της ηττημένης Μακάμπι Τελ Αβίβ κ. Ντέιβιντ Μπλατ αποθεώνοντας τον «Diamond», όπως και οι συμπαίκτες του που συντονίστηκαν με την εξέδρα στους πανηγυρισμούς μετά τη στέψη. Δεν είναι, όμως, μόνο οι αριθμοί (8 π., 9 ασ., 4 ρ., 2 κλ. στον ημιτελικό με τη Σιένα, (16 π., 9 ασ., 5 ρ., 2 κλ. στον τελικό με την Μακάμπι), που τον κάνουν να ξεχωρίζει, αλλά η αγάπη του για τους συμπαίκτες του, η προσωπικότητα και ο επαγγελματισμός του. Το πρωί μάλιστα του τελικού πήρε τον Καλάθη και τους δύο πιτσιρικάδες Φώτη Ζούμπο και Γιάννη Καραμαλέγκο και πήγαν όλοι μαζί για σουτ, μολονότι η προπόνηση ήταν προαιρετική.

3.Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα με… όλα τα γράμματα κεφαλαία και οι αποδείξεις που υπάρχουν είναι αμέτρητες. Κατά τη διάρκεια της απονομής, λοιπόν, ο Διαμαντίδης κάλεσε τους δύο παλαιότερους παίκτες του Τριφυλλιού, Μάικ Μπατίστ και Κώστα Τσαρτσαρή, για να σηκώσουν και οι τρεις μαζί το τρόπαιο, Αυτό δείχνει αγάπη για τον συμπαίκτη και είναι το «α» και το «ω» σε μια ομάδα. «Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα με ήθος και αρχές. Δεν θυμάστε που είχε τραβήξει και μένα ο Δημήτρης στο Βερολίνο;», αναρωτήθηκε ο τέως αρχηγός του Παναθηναϊκού Φραγκίσκος Αλβέρτης γνωρίζοντας ότι ένας από τους βασικούς λόγους, για τους οποίους δημιουργήθηκε η δυναστεία του Τριφυλλιού είναι οι καλοί χαρακτήρες και οι άριστες σχέσεις στα αποδυτήρια.

4.Ενα από τα βασικά όπλα του Παναθηναϊκού είναι ο σταθερός κορμός παικτών, οι οποίοι αγωνίζονται μαζί επί αρκετά χρόνια και γνωρίζονται απέξω ο ένας με τον άλλον. Απέναντι, λοιπόν, στη Σιένα, η οποία το περασμένο καλοκαίρι απέκτησε εννέα διαφορετικούς παίκτες και στη Μακάμπι, η οποία θεωρείται καινούργια ομάδα με νέους ηγέτες (Πάργκο, Σχορτσανίτης) σε σχέση με την περίοδο 2009-10, οι Πράσινοι αποδείχθηκαν πολύ πιο ικανοί στο να διαχειριστούν και να ξεπεράσουν τις κακοτοπιές κατά τη διάρκεια των αγώνων, ενώ τέσσερις από τους Πράσινους (Διαμαντίδης, Μπατίστ, Φώτσης, Τσαρτσαρής) είχαν πολύ μεγαλύτερη εμπειρία από τους αντιπάλους τους, δεν… πελάγωσαν ούτε στιγμή, πέτυχαν κρίσιμους πόντους και κατέκτησαν τον τρίτο τίτλο στην καριέρα τους.

5.Ο Παναθηναϊκός προκαλεί δέος στους αντιπάλους του. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι που συναντήσαμε στη Βαρκελώνη _ δημοσιογράφοι, ουδέτεροι κλπ _ τις ημέρες του Φάιναλ Φορ, στοιχημάτιζαν ότι το τρόπαιο της Ευρωλίγκας θα καταλήξει στους πρωταθλητές Ελλάδος, οι οποίοι συμμετέχοντας στο δέκατο Φάιναλ Φορ της ιστορίας τους ήταν φυσιολογικό να γεμίζουν με άγχος τις άλλες τρεις φιναλίστ, να κερδίζουν τον σεβασμό των αντιπάλων τους, των διαιτητών, ολόκληρης της μπασκετικής κοινωνίας. Και αυτό είναι κάτι που κερδίζεται, δεν χαρίζεται.
Επειτα ο Παναθηναϊκός είχε και κάτι άλλο: Σπουδαίο προπονητή και ορισμένους σπουδαίους παίκτες (Ομπράντοβιτς, Διαμαντίδης, Μπατίστ, Φώτσης), ενώ οι άλλες τρεις φιναλίστ αρκούνταν να έχουν απλώς καλούς προπονητές και κάποιους πολύ καλούς παίκτες, ενώ και ο πρόσφατος αποκλεισμός της Μπαρτσελόνα είχε καταστήσει ακλόνητο φαβορί τους Πράσινους. «Τι θέλουν οι άλλοι φιναλίστ; Αφού ο ΠΑΟ θα το πάρει!», έλεγαν οι περισσότεροι…

6.Η αμφισβήτηση που δέχτηκε ο Παναθηναϊκός και συγκεκριμένοι παίκτες του (κυρίως οι περιφερειακοί Τέπιτς, Καλάθης και Σάτο, με τη σειρά που αναφέρονται) όπλισε με ισχυρό κίνητρο τον κ. Ομπράντοβιτς και τους Πράσινους. «Μετά την ήττα από τη Βαλένθια είχα διαβάσει μια εφημερίδα που έγραφε ότι δεν είμαστε ικανοί να πάμε φέτος στο Φάιναλ Φορ», δήλωσε ο προπονητής του Παναθηναϊκού μετά τον τελικό με τη Μακάμπι, ενώ και μετά την πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα είχε επισημάνει: «Μας είπαν ότι δεν έχουμε πετύχει φέτος μεγάλες νίκες και όλα αυτά αφύπνισαν τον εγωισμό των παικτών μας». Από την αρχή της χρονιάς, άλλωστε, και παρά τα δεκάδες δημοσιεύματα, είχε ξακαθαρίσει ότι… «εγώ με αυτούς τους παίκτες θα δουλέψω και δεν θέλω άλλους», όταν όλοι επέμεναν ότι οι Τέπιτς και Καλάθης ήταν ανεπαρκείς και ότι ελλείψει των αποχωρησάντων Βασίλη Σπανούλη και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους η περιφερειακή γραμμή του Τριφυλλιού χρειαζόταν οπωσδήποτε ενίσχυση.

7.Η ραγδαία αγωνιστική πρόοδος του Νικ Καλάθη είχε ευεργετικά αποτελέσματα στην πορεία του Παναθηναϊκού. Πριν από τη σειρά των πλέι οφ με την Μπαρτσελόνα (έναρξη στις 22 Μαρτίου) ο 22χρονος γκαρντ αλλού πατούσε και αλλού βρισκόταν. Δούλεψε σκληρά, όμως, ο κ. Ομπράντοβιτς έβαλε στοίχημα να τον εξελίξει σε παίκτη πρώτου βεληνεκούς και ο Καλάθης ανταποκρίθηκε με κορυφαίες εμφανίσεις απέναντι στην Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ, στη Σιένα στον ημιτελικό και στη Μακάμπι Τελ Αβίβ στον τελικό της διοργάνωσης. «Δεν ξέρω εσείς τι λέτε, αλλά εμένα η εικόνα του Καλάθη δεν με εκπλήσσει», υποστήριξε ο «Ζοτς», που βλέπει πια μια ποιοτική λύση πίσω από τον Διαμαντίδη.

8.Ανυπολόγιστης σημασίας ήταν και η συμβολή των λεγόμενων «παλιοσειρών» της ομάδας. Ο λόγος για τους Μπατίστ, Φώτση, Τσαρτσαρή, που όχι μόνο παρείχαν σημαντικές λύσεις στο αγωνιστικό σκέλος (ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι), αλλά εξασφάλιζαν εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια μεταδίδοντας τις εμπειρίες τους στους νεότερους. Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι άπαντες έβαζαν τον συμπαίκτη τους και την ομάδα πάνω από τον εαυτό του και μέσα από τη δήλωση του Τσαρτσαρή σε διαδικτυακή συνέντευξή του κρύβεται όλο το μυστικό για τον εφετινό Παναθηναϊκό. «Ο Φώτσης είναι καλύτερος παίκτης από μένα; Το συζητάμε. Ο Αντώνης είναι παίκτης παγκοσμίας κλάσεως, τι να λέμε τώρα;», ήταν η απάντησή του σε ερώτημα που δέχτηκε. Και το έκανε με ευχαρίστηση, διότι όπως λένε στο επαγγελματικό μπάσκετ είναι άλλο πράγμα να είσαι εγωιστής και άλλο να έχεις (καλώς εννοούμενο αθλητικό) εγωισμό, που έχουν οι Πράσινοι.

9.Η παρουσία των οπαδών του Παναθηναϊκού είναι αξιομνημόνευτη. Σε ένα γήπεδο, όπου οι οπαδοί της Μακάμπι είχαν τη μερίδα του λέοντος (περίπου 7.000 υποστηρικτές βρέθηκαν στο «Παλάου Σαν Τζόρντι»), οι περίπου 4.000 έλληνες ταξιδιώτες έκαναν αισθητή την παρουσία τους, διατήρησαν υψηλό το φρόνημα των παικτών του κ. Ομπράντοβιτς και απέδειξαν ότι όταν βρίσκονται στο εξωτερικό έχουν κόσμια διαγωγή υποστηρίζοντας με ευπρεπή τρόπο της ομάδας τους. Το οξύμωρο είναι ότι η χώρα μας μαστίζεται από οικονομική κρίση, αλλά «αν είχαμε και 5.000 και 6.000 εισιτήρια, θα τα πουλάγαμε σε μια μέρα», σύμφωνα με το συμπέρασμα του γενικού διευθυντής της ΚΑΕ Παναθηναϊκού Τάσου Στεφάνου.

10. Τίποτε από τα προαναφερθέντα δεν θα είχε επιτευχθεί εάν οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι, Παύλος, Θανάσης και Κώστας, δεν αναλάμβαναν το τμήμα μπάσκετ του Παναθηναϊκού το 1987 και αν όλα αυτά τα χρόνια δεν ξόδευαν εκατοντάδες εκατομμύρια για την επάνδρωση της ομάδας. Φέρνοντας παίκτες, όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Ντομινίκ Ουίλκινς, ο Ντίνο Ράτζα, ο Ντέγιαν Μποντιρόγκα, ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιοτυς η οικογένεια Γιαννακόπουλου έκανε πολλή υπομονή (από το 1987), ώσπου οι Πράσινοι να κατακτήσουν τον πρώτο τίτλο πρωταθλητή Ελλάδος στην ιστορία τους (1998), ενώ ακόμη και σήμερα που οι μεγαλομέτοχοι της ΚΑΕ βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία παρέχουν καθημερινή στήριξη πηγαίνοντας στις προπονήσεις για να ανυψώσουν το ηθικό των Πρασίνων.
«Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται οι πρόεδροι, το ότι πηγαίνουν κάθε πρωί στο γραφείο τους και η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τις επιχειρήσεις τους, πρέπει να δίνουν κίνητρο σε όλους μας. Αν δεν υπήρχαν αυτοί και αν δεν είχαμε αυτή τη σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, δεν θα είχαμε καταφέρει όλα αυτά»,
συνηθίζει να λέει ο «Ζοτς» αναγνωρίζοντας τη συμβολή της διοίκησης στο κτίσιμο της «πράσινης» δυναστείας.

tovima

Share
Loading